Jenya's super secret virtual babyshower

dinsdag 30 juni 2015

Deze blogpost schrijf ik in het Engels, om de voor de hand liggende reden dat ze helemaal in het teken staat van ... Jenya's super geheime virtuele babydouche! Allé, een super secret virtual babyshower, in feite. Wij kennen dat soort douches niet, maar u kijkt genoeg Netflix om u er iets bij voor te stellen zeker?
I've known Jenya for some time now. Well, virtually speaking, that is.  Because, allas, the lovely lady is living on the other side of the world - you know, that part of the world that is in the middle of winter now, while we are experiencing a heat wave at this very moment - true word Jenya ;). It's a pity she's living in Australia because I feel she's just that kind of woman I'd love to have as a neighbour: caring, friendly, always in for a laugh, and let's not forget about the opportunity for me to be begging her for some suitable sewing thread late in the evening, which I'm sure would work both ways.

Anyway, Jenya is expecting a baby boy or girl in August, a sister or a brother for R. How much fun is that? She's going to experience the joy of sewing all those tiny and so very cute baby clothes, all over again! But better still, I was invited by Alisa and Renee to take part in that fun!  

I spent a while thinking about what I'd sew for her and the baby. I remembered she mentioned earlier on my blog that she loves red, so the color was very easily set on.

One of Jenya's latest sewing projects was this lovely Little red riding hood jacket. That's when I decided to make her a (unisex winter) jacket.  I've adapted the pattern I've used before by redrawing the rounded corners of the front panels, the pointed hat and I added (fake) little pockets so the baby jacket would resemble Jenya's original. I thought it would be fun that R and the newborn can start twinning right from the start :)
Fabrics: red shetland flannel, Robert Kaufman, cotton sheepskin lining, and for the little pocket, architextures in grey, by Robert Kaufman. All from Petite Couture

Although the baby jacket closes with (hidden) kam snaps, I decided I wanted to add some purely decorative buttons resembling Jenya's wooden buttons a close as possible. I didn't have any suitable buttons in my stock however, so I turned to Belgian most famous button-collector/blogger who gave me about 10 options - not kidding. 

The lining, Jenya, is the cotton sheepskin you were asking me about after that last post. Now you can see and feel it for yourself :)


The jacket is on it's way to Australia right now, and I hope you will receive it safely! I hope you are enjoying this surprise as much as I was taking part in! 

If you'd like to see who else is in the conspiracy, take a look here!

A Stitch in Between / Naeh Connection / Straightgrain / Siskobymieke Threading My Way / Lil' Pip Designs / Sew Delicious / Things For Boys Sewpony / Made By Sara / As It Seams / Sew n Sow / Nearest the Pin








Bloesje in Bromelia

vrijdag 26 juni 2015

Toen ik Lotte Martens op de fashion fair van La Maison Victor in Hasselt tegen kwam in september, was ik meteen onder de indruk. Niet alleen van haar geweldige gedrevenheid, maar nog meer natuurlijk van de gezeefdrukte stoffen die op haar tafel lagen uitgestald. Samples, zo bleek. Dat de stoffen niet goedkoop zouden worden, dat was toen al duidelijk - vakmanschap en kwaliteit heeft zo zijn prijs - maar hebberig werd ik wel.
En toch bood ik nog een tijdlang weerstand. Maar de kruik gaat ook maar zo lang te water tot ze barst, en ja, u raadt het al. Ik barstte. Ik kocht bij Bambiblauw het mooiste stofje uit haar eerste collectie: Bromelia. De stof is van de aaibare soort, en dat is dan ook precies wat ik er nog wekenlang mee deed - trouwens, even terzijde, uit de reacties op deze post bleek ik niet de enige aaier, *pfieuw*.

Bij het doorbladeren van de bijlage van de Knippie 2/2015 die ik al eerder gebruikte, viel mijn oog op een uiterst eenvoudig, rechttoe-rechtaan bloesje. Net wat het stofje nodig had. Voorpand, achterpand, halslijn afgewerkt met beleg en de suggestie van een mouw door een brede bies aan de armsgaten. Simple comme bonjour.
Ik puzzelde wat met de print zodat die vloeiend doorliep van voor- naar achterpand. Met enkele kleine stukje print die ik over had assembleerde ik de linkermouwbies - zo'n mooie print wegsmijten, hoe klein ook, dat is immers doodzonde.
De knoopjes kocht ik op een stockverkoop van Strass en passen er perfect bij.
Toegegeven, ik ben niet helemaal tevreden met de manier waarop de mouwbiezen naar 'boven' steken - misschien een volgende keer toch iets nipter knippen, of beter nog, met een hoekje in - en de zichtbare gelockte naden in de armsopening. Maar ach, de stof op zich maakt die imperfecties ruimschoots goed.
't Kind voerde ergens op den buiten een stoere show op. De held van het veld.

Maar vergis u niet. Toen een verwilderde kat iets te assertief uit de hoek kwam, ging het van dat stoere meid naar angstig vogeltje.
Onnodig te zeggen dat de fotoshoot abrupt ten einde kwam. 

Wie mij volgt op instagram zag dat ik ook van de tweede collectie een stofje onderhanden nam. Dus... stay tuned!




Mijn eerste Anna-dress

maandag 22 juni 2015

Voor een trouwfeest eind mei had ik een nieuw kleedje op mijn naaiplanning staan. Dat nieuwe kleedje stond daar al zeker een half jaar op te prijken met stof en patroon binnen handbereik. Die naaiplanning is helaas realistisch noch strak en dus stond ik daar in mijn blootje op het trouwfeest. Ok, nee, dát is overdreven - ik viste gewoon een oud kleedje uit de kast.
Maar 3 weken later stond er nóg een trouwfeest op het programma én bovendien mocht ik op diezelfde dag naar de fabuleuze #fabriclaunchzonen09 party. Ja kijk, dat beschouw ik dan toch als een duidelijk teken van bovenaf om er eindelijk werk van te maken. 
Het uitverkoren patroon is de Anna Dress van By Hand London. Nadat ik deze versie zag, wist ik dat het een peerfiguur zeker zou flatteren. Ik kocht indertijd nog een papieren versie, maar ondertussen is het enkel nog verkrijgbaar als PDF.  Het patroon werd wéken, wat zeg ik, misschien wel maanden geleden in de naailes al overgenomen. Maar stof knippen daar bleef ik tegenop zien. Dus toen ik dat klusje kon uitbesteden aan de naaijuf (mijn dank is groot!) in een heel rustige naailes, was ik vertrokken. 
Zoals dat gaat met flexibele naaiplannen, de voorbestemde stof maakte plaats voor andere stof. Bij Petite Couture kocht ik zijdezachte tulpenstof van Free Spirit in viscose. Echt de perfecte kleedjesstof.
Het ineenstikken van dit kleedje is echt easy peasy. Al moet je wel een beetje nauwkeurig stikken zodat de plooien mooi evenwijdig lopen enzovoort - ik dacht even van de snelstik te kunnen doen en mocht dus ook tornen.
Qua maat evenwel, zat ik er compleet naast. Wat niet aan het patroon ligt, laat dat duidelijk zijn, maar wel aan mijn te royale opmetingen. Ik knipte - ok, nee, u heeft gelijk, mijn juf knipte - maat 10 (US). Toen ik dat zonder enige aanpassing in elkaar stikte op een overigens heel erg gezellige naaidate bij haar had het kleed meer iets van een slaapkleed. De aanwezigen kunnen dat beamen. Hoewel iedereen, en niet in het minst ikzelf, positief probeerde te blijven, knaagde de teleurstelling toch. Ik overwoog een nieuw bovenstuk in een andere maat te knippen, maar deed het uiteindelijk met wat ik al had.
Met nog maar een week te gaan en niks om aan te doen (;)) wist ik wat mij te doen stond: innemen, innemen en innemen. Ik strandde op maar liefst 9 cm in de taille, 1,5 cm bij elke zijnaad en 1,5 cm aan weerszijde van de rits. En nee, dat heeft niks te maken met één of ander dieet in tussentijd van mijnentwege. Een maat kleiner had een veel betere match geweest, en dan nog had ik wellicht wat moeten innemen aan de rits achteraan. 

Achteraf herinnerde ik mij namelijk dat ik in mijn researchstadium maanden geleden verschillende keren het probleem van de gapende neklijn tegenkwam, met hier zelfs een tutorial om dat aan het patroon al aan te passen, en hier om een tutorial om dat bij het inzetten van de rits nog te corrigeren. Die laatste werkwijze had bij deze stof niet gewerkt trouwens, omwille van de geometrische print die dan helemaal zou scheeftrekken. *Gelukkig* heb ik relatief rechte schouders waardoor ik er ook wel kwam met gewoon overal evenveel weg te nemen.

Maar wat telt is het resultaat, nietwaar? En daar ben ik zo geweldig blij mee!
Stylingsgewijs koos ervoor de print te breken met een brede riem uit mijn kast, heel toevallig in de juist kleur blauw. Maar het kleedje kan ook zonder riem. Of waarom niet met een rode riem? - ja, ook toevallig in mijn kast, maar niet helemaal de juiste kleur.
En de schoenen, ja... na mijn recent ontloken liefde voor Hispanitas hier, bestelde ik nog een paar pumps online. *bloos*

Ready to party!
En of dat het feestjes waren seg! Zonen09 Sharon was de perfecte gastvrouw op het perfecte feestje. We werden verwend met lekkernijen (check Bakabar Gent uit!), goodiebags, prijzen, voorsmaakjes van de eerste echte Zonen09 stoffencollectie en het nieuwe Wolf-patroon, en dat allemaal in topgezelschap op een toplocatie (Likebirds). Dat we op het volgende feestje maar geen 3 jaar moeten wachten. 

En dat trouwfeest van Marjolijn en Pieter-Jan, in waarlijke retro-stijl in een prachtige retro-zaal moest al niet veel onderdoen. What a weekend!



Swan Candy

vrijdag 19 juni 2015

Het lijkt misschien niet zo, maar ik doe echt verwoede pogingen het aantal foto's in een post tot 10 te beperken. Soms slaag ik daar beter in dan anders. Vandaag is een anders. En echt lieve mensen, ik probeerde! Maar met zo'n prachtige stof is dat gewoon een onmogelijke opdracht.

Die stof dat is er eentje met een print van de Melkbrigade, sierlijke zwanen in heldere kleuren, dat kan al niet missen. Hier kregen we al een voorproefje, ooit. Het water liep mij toen al in de mond maar de stof was niet te koop.  Maar dan, kort geleden kwam het heuglijke nieuws, Bambiblauw nam de print over, hoera! En daar bij Bambiblauw denken ze verder dan hun neus lang is, want ze brengen de stof niet enkel met de grote zwanen op de markt, maar besloten de print ook op 50% te drukken. Dat vergroot natuurlijk exponentieel de kanten die je ermee uit kan voor het kleine grut. En ik mocht die kleinere print al eens testen - lucky me!

Toen ik de stof in handen kreeg heb ik ze eerst een week lang laten liggen, op een goed zichtbare plaats. De elegante print, de intense kleuren en de lichte glans door de satijnbinding; pure eye candy. En dat niet alleen, elke keer als ik er langs kwam kon ik het niet laten er even over te aaien want ze is ook zijdezacht. Heeft u dat ook soms met stofjes? Of is dat een kleine neurotische trek van mij?  Van knipangst heb ik al sinds mijn begindagen als naaister niet veel last meer, maar bij deze stak ze hevig de kop op. Wat als ik de stof zou verprutsen? 

Maar ik zette mij eroverheen en knipte een kleedje. Ja, nóg een kleedje. Mijn dochters hebben genoeg kleedjes in de kast hangen, en dus probeer ik regelmatig aan te vullen met andere kledingstukken, maar deze stof ademt gewoon 'kleedje' uit, waar of niet? Eentje worden met weinig tierlantijntjes want dat heeft de stof namelijk niet nodig. 
Alle mogelijke modellen passeerden de revue om uiteindelijk uit te komen bij de 'Candy Cane' uit Homemade Mini Couture (niet in het minst terug onder mijn aandacht gebracht door deze prachtige versie). Geen rits of andersoortige sluiting om de print te breken, met een leuke halsuitsnijding én strikken op de schouders. Ik twijfelde nog wat om er een haltersluiting van te maken, omwille van het praktische aspect - strikken op de schouders en dan een vestje erover als het frisser wordt, mmm - maar de dochter besliste voor mij. 'Maar mama, dan kan ik de strikken zelf óók zien'. (Voor zo'n argumenten ben ik wel vatbaar)
En dat praktische bleek uiteindelijk wel mee te vallen. 
Na mijn vorige minder prettige ervaring (eufemisme - het mag een wonder heten dat het boek nog niet op de brandstapel belandde) met die Homemade Mini Couture deed ik extra grondige research. Ik schuimde het internet af en tuurde zowat naar elke foto van elke geblogde Candy Cane waarna ik besloot dat het lijfje toch echt te breed viel. Een beetje meer speling is natuurlijk nodig, omdat er geen rits in zit, maar het moet ook weer niet afzakken. Ik mat na op patroon en besloot mijn kansen te wagen met breedtemaat 4 jaar en lengtemaat 6 jaar voor mijn bijna gemiddelde 6-jarige. Het had wat mij betreft nog een 7 jaar mogen zijn in de lengte (want uiteindelijk stikte ik het lijfje aan de rok met slechts 0,5cm naadwaarde, om daar toch iets van lengte te winnen), maar de breedte is perfect.
De voeringsstof die ook piept aan de strikken is er eentje van Timeless Treasures, uit de restjesvoorraad. Voor de halsuitsnijding werkte ik af met witte zigzagband, dat steekt zo mooi af tegen een bruin(end) velletje. 
De zoom werd afgewerkt met witte biais en de rok werd zwierproof bevonden.
Een toppertje dit stofje. Maar dat had u vast ook al wel gezien.
Vanaf vandaag in voorverkoop bij Bambiblauw! Allen daarheen!

Latest Instagrams

© sisko by mieke. Design by FCD.